در سال ۱۹۷۱، جان فرانسیس که در سراسر جهان با نام «راهرو سیاره» شناخته میشود، شاهد برخورد دو نفتکش در خلیج سانفرانسیسکو بود. دیدن پرندگان آغشته به نفت در ساحل، او را بر آن داشت تا از وسایل نقلیه موتوری دست بکشد و تنها به دو پای خود تکیه کند. ماهها بعد از آن، او نذر سکوت کرد و معتقد بود که گوش دادن به جای دامن زدن به هر آتش، راه پیش رو است. او حرف نمیزد، اما به راه رفتن خود از یک سو تا سوی دیگر کشور و بازگشت ادامه داد. در طول هفده سال سکوت بعدی، او به جهان اطراف خود گوش داد و آن را مطالعه کرد. در طول مسافتهای طولانی، دیدگاه او در مورد محیطزیستی تغییر کرد. در هسته باور در حال ظهور او، افرادی بودند که با آنها ملاقات کرد، صحبت کرد و نان خورد.