خلاصه داستانی جذاب فیلم 22 دقیقهای "من ربات نیستم" اثر ویکتوریا وارمردام، درامی استادانه ساخته شده را پنهان میکند که نیروی احساسی آن، شدت زندگی نوجوانی را دارد (و این را بدون ذرهای کنایه میگوییم). شخصیت اصلی داستان که در گوشهای گیر افتاده، با یک افشاگری ویرانگر و کاملاً دگرگونکننده زندگیاش مواجه میشود. او با تهدید منجمد شدن در یک چشمانداز دیجیتالی از اینکه برای چه ساخته شده و چه میتواند انجام دهد، با خشم واکنش نشان میدهد، خشم ناشی از ترس. و ما هرگز همدردیمان را با او از دست نمیدهیم. او احساس میکند و ما هم با او…
فیلم با نگاه پر مفهوم مردی آغاز می شود که مخاطب را همراه با موسقی مارش گونه و دلهره آور فیلم که نمادی از حمله است، می کشاند به یک مهمانی و یک میز پر تجمل که 11 نفر مهمان به دور هم نشسته ، غذا می خورند و با نگاهشان باهم حرف می زنند.مهمان ها چهره ها و لباس های متفاوت دارند،که هر کدام نمادی را نشان می دهند..برای مثال: زن به ظاهر شیک پوش میانسال فیلم نمادی است از خودنمایی که به قول اریک لاندوفسکی*(نشانه شناس و جامعه شناس فرانسوی) یک داندی است. لاندوفسکی دستور زبانی را مطرح…